İnebolu’da sabahın erken saatlerinde kente, iştah açıcı tarihi bir koku yayılır. Tarihi kültürel leziz bir geleneğin buüne uzanan hikayesidir bu. Özellikle sabah tüketilen, ilk bakışta bilmeyeni şaşırtan ama ilk lokmayla önyargıları unutturan İnebolu Güveci, güne güçlü bir başlangıç yapmanın en lezzetli yoludur.

“Peki neden sabah?” diye sorarsanız, cevabı İnebolu’nun çalışkan geçmişinde saklı. Bir iki asır önce nüfusu bugünden çok daha fazla olan bu kasabada, haftada 7–10 gemi yüklenip boşaltılır; iskele olmadığı için yükler İnebolu’ya özgü denk kayıklarıyla taşınırdı. Çevre köylerden 1–3 saat yürüyerek gelen hamallar, güne başlamadan önce protein ve enerji deposu olan İnebolu Güvecini yer, sonra işe koyulurdu. İşte o günlerin izinde İnebolu güveci halen sabah tüketilmeye devam ediyor.

İnebolu Güveci’nin cazibesi, sadece doyuruculuğunda değil, hafızada yer eden o karakterli lezzetinde gizlidir. Odun ateşiyle ısınmış fırında, güveçte ağır ağır pişen etin lezzeti, her lokmada sizi bu kıyıların rüzgârına, telaşına götürür sizi. Bu lezzet, açlık gidermenin ötesinde; kentin ticaretle yoğrulmuş ruhuna açılan küçük bir kapıdır.